Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
"Απού να σε ξεράσει η γης σαν τον Καϊάφα..."
Η παραπάνω φράση είναι κάτι που ακούμε εμείς οι Κρητικοί πολύ συχνά να λέγεται όταν κάποιος μισεί κάποιον μέχρι θανάτου... να σε ξεράσει η γης... δεν υπάρχει φρικτότερο!
Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
"Απού να σε ξεράσει η γης σαν τον Καϊάφα..."
Η παραπάνω φράση είναι κάτι που ακούμε εμείς οι Κρητικοί πολύ συχνά να λέγεται όταν κάποιος μισεί κάποιον μέχρι θανάτου... να σε ξεράσει η γης... δεν υπάρχει φρικτότερο!
Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Το σφάξιμο του χοίρου βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς πως είναι αποκλειστικά Κρητικό έθιμο αφού στην πραγματικότητα οι ρίζες του είναι κατάλοιπο μιας ειδωλολατρικής λατρείας που ξεκίνησε απο την Ελληνική αρχαιότητα, καιπέρασε στην περίοδο της Ρωμαίικής αυτοκρατορίας όπου οι Ρωμαίοι θυσίαζαν χοίρους στα Σατουρνάλια, που γιορτάζονταν στις 17-25 Δεκεμβρίου και τους αφιέρωναν στον Κρόνο και στη Δήμητρα πιστεύοντας ότι με τη θυσία αυτή οι θεοί θα είναι ευνοϊκοί μαζί τους και θα τους δώσουν καλή σοδειά.Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Το κρουσάτο μαντήλι που ως πριν μερικά χρόνια στόλιζε το κεφάλι κάθε Κρητικού, νέου και γέρου, επί καθημερινής βάσης δεν αποτελούσε πλουμίδι ομορφιάς, όπως ίσως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά σύμβολο πένθους… πένθους προσωπικού μα προπάντων εθνικού.
Γνώριζε καλά η Αντιγόνη πως όπου γης και ψυχή ελληνική, χίλιες εκκλησιές και μύρια εκκλησάκια είχε ο κοσμάκης στη Χάρη Της σαγμένα, αφού σίγουρα, άνθρωποι που ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούν να προσδιορίσουν από πότε ξεκινούν τα δεινά τους, έχουν ανάγκη από την παρουσία κάποιου πιο δυνατού από ελόγου τους, κάποιου που να εμπιστεύονται πως στέκει ακοίμητος κι ασάλευτος φρουρός για να αφεθούν και να ακουμπήσουν πάνω του.
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Όπως σε ολάκαιρη την Ελλάδα. έτσι και στην Κρήτη την Μεγάλη Πέμπτη ξεκινούν οι προετοιμασίες για τον εορτασμό της Ανάστασης.
Η Σκεπαστή είναι ένα μικρό χωριό του Ρεθύμνου
που βρίσκεται δίπλα στην εθνική οδό , κοντά στο Πάνορμο, και σύμφωνα με την
απογραφή του 2011 έχει μόλις 267 κατοίκους.
Η ιστορία του χωριού ξεκινά από τη βυζαντινή περίοδο, γύρω στο 10ο αιώνα και
αναφέρεται στην απογραφή του 1583 με 222 κατοίκους, ενώ το 1881 στον Δήμο
Μελιδονίου με 117 χριστιανούς και 40 Τούρκους ενώ την την ονομασία της
την οφείλει, στο άσυλο-σκέπη που παρείχαν οι κάτοικοί της, στους διάφορους
κατατρεγμένους από τους κατακτητές και ιδιαίτερα από τους πειρατές.που υπήρξαν
κατά τον 14ο-16ο αιώνα μεγάλη πληγή για την Κρήτη.
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Μας κάνει να κοιτάμε πάντα ψηλά και να αγωνιζόμαστε για να φτάσουμε ακόμα ψηλότερα!
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη
«Εμίσεψεν η Αποκρά με λύρες
και παιχνίδια
Και μπήκεν η Σαρακοστή
μ’ ελιές και με κρομμύδια…
Απόκαμεν η Αποκρά η γιόμορφη κοπέλα
Κι έφταξεν η Σαρακοστή η
λαχανοσκουτέλα.»
Η γιορτή της Καθαρής Δευτέρας ή αλλιώς «τα κούλουμα» προέρχονται από τη λατινική λέξη «cumulus» που σημαίνει σωρός, αφθονία καθώς επίσης όμως σημαίνει και τέλος.
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη
Ματαλλιωτάκη
Η περίοδος της Αποκριάς στη συνείδηση του λαού είναι συνδεδεμένη με γλέντια, με περιπαικτικά τραγούδια, με μασκαρεμένους και γενικότερα με ένα φορτισμένο με ένα κλίμα χαράς, κεφιού και χαλάρωσης από το καθωσπρεπισμό που ολάκερο σχεδόν τον υπόλοιπο χρόνο επικρατεί στις σχέσεις των ανθρώπων.Τα ίχνη των Απόκρεων όμως χάνονται μέσα στο βάθος της ιστορίας καθώς μεταμφιέσεις εμφανίζονται ήδη από το 2000 π.Χ. και συγκεκριμένα στη Μεσοποταμία και στη Βαβυλώνα.
Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Ένα Διονυσιακό έθιμο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, είναι αυτό της καμήλας που αναβιώνει κάθε Καθαρή Δευτέρα- προφανώς όχι φέτος- στο χωριό Κάινα της Κρήτης.
Της Ρίκης Ματαλλιωτάκη
Αρχική πρόθεση του κειμένου τούτου δεν ήταν να κάνει γνωστά τα περίφημα- τόσο περίφημα που μοιάζουν με έργα τέχνης- ξομπλιαστά κουλούρια που φτιάχνουν για τους κουμπάρους στους Ανωγειανούς γάμους μια και ήμουν εκ των προτέρων βέβαιη πως στη Κρήτη ειδικά δεν υπάρχει ουδείς που να μη τα γνωρίζει.
Το παρόν κείμενο εμπεριέχεται στο βιβλίο της γράφουσας "Μια φορά κι έναν καιρό- Θρύλοι της Κρήτης για μεγάλους μα και για παιδιά- και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
Νομοθεσίες ενδυμασίας, επιρροές από τους διάφορους λαούς που κατοίκησαν στην Κρήτη και βεντέτες έδωσαν την τελική πινελιά στο σχέδιο της Κρητικής ενδυμασίας που γνωρίζουμε.
Της Ρίκης Ματαλλιωτάκη
Η λαϊκή φαντασία είναι τόσο πλούσια που δεν φοβάται να εισχωρήσει ούτε και σε αυτούς τους δώδεκα μήνες του χρόνου βλέποντας τους με το δικό της ποικιλόχρωμο τρόπο και κατ΄ επέκτασιν αναπαριστώντας τους με ονόματα εντελώς διαφορετικά, και φυσικά πλήρως ποιητικά, από αυτά που συνηθίζουμε να διαβάζουμε στα ημερολόγια.
Ας δούμε σε δυο φωτογραφίες πως ήταν η κεντρική αγορά της πόλης μας κάποτε...το έχουμε ξαναδει βέβαια ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ -αν θέλετ...