Το παρών απόσπασμα είναι από το βιβλίο της γράφουσας «Η ΣΜΥΡΝΙΑ»
Γνώριζε καλά η Αντιγόνη πως όπου γης και ψυχή ελληνική, χίλιες εκκλησιές και μύρια εκκλησάκια είχε ο κοσμάκης στη Χάρη Της σαγμένα, αφού σίγουρα, άνθρωποι που ούτε και οι ίδιοι δεν μπορούν να προσδιορίσουν από πότε ξεκινούν τα δεινά τους, έχουν ανάγκη από την παρουσία κάποιου πιο δυνατού από ελόγου τους, κάποιου που να εμπιστεύονται πως στέκει ακοίμητος κι ασάλευτος φρουρός για να αφεθούν και να ακουμπήσουν πάνω του.
Έχουν ανάγκη από την μεσιτεία και τον καλό λόγο κάποιου προς το Θεό για να μπορεί μετά Εκείνος να προσεγγίζει πιο ξεκάθαρα κι από πιο κοντά τα βάσανα τους, και τούτη τη δουλειά, οι φτωχοί κι οι δυστυχισμένοι του κόσμου όλου, την έχουν αναθέσει στην Παναγιά.
Η Παναγιά μεσιτεύει γι’ αυτούς, μεσολαβήτρα στο Θεό, για να γίνονται τ’ ανθρώπινα όνειρα, τα μεγάλα, τα μικρά, μα και τ’ ασήμαντα πολλές φορές, πραγματικότητα!
Η Παναγιά είναι η μάνα που συμπάσχει και συντρέχει σε όλους, η μάνα που αγαπά μα και συγχρόνως αγαπιέται, αγαπιέται πολύ, και το αποδείχνουν αυτό τα ονόματα που της χάρισαν στους αιώνες.
Και πως δεν την είπαν!
Και πως δεν την έκραξε ο πονεμένος!
Και πως δεν την κάλεσαν κοντά τους η χήρα και το ορφανό!
Και πως δεν την επικαλέστηκαν, ο ναυαγός, ο απελπισμένος, ο αδικημένος!
Και κάθε όνομα που της χάρισαν ήταν από δικού του ένα τραγούδι στη πίστη, ήταν από δικού του μια ολάκερη, μια θεριεμένη πίστη!
Την βάφτισαν Αμόλυντη, Γλυκοφιλούσα, Υψηλοτέρα των Ουρανών, Κυρά των Αγγέλων, Βρεφοκρατούσα, Γαλατοτροφούσα, Χρυσογελούσα, Πάντων Χαρά Πλατυτέρα, Ζωοδόχο Πηγή.
Τη φώναξαν τρέχοντας να βοηθήσει στην συμφορά και στο θανατικό σαν Ρόδο το Αμάραντο, Ελπίδα των Αγγέλων, Παντάνασσα, Θαλασσομαχήτρα, Πανύμνητη, Θεοσκέπαστη, Κερά Ψηλή!
Την παρακάλεσαν να ‘ρθει στις δύσκολες στιγμέςτου γένους σαν Στρατηλάτισσα, Ξεσκλαβώτρα, Γοργοπάκουη, Ελεήτρα.
Μα την έβαλαν και μ’ ακόμα πιο ταπεινά ονόματα στο στόμα τους οι φτωχοί κι αγράμματοι σαν Κερά Τσοπάνισσα, Κεραγουστιανή, Νερατζιώτισσα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου