Ανοίγουν αύριο τα σχολεία κι η μέρα φέρνει μεγάλη συγκίνηση στην καρδιά όλων μας! Θυμόμαστε όλοι, μηδενός εξαιρουμένου νομίζω, τα δικά μας παιδικά χρόνια, τότε που κι εμείς περιμέναμε πως και τι τούτη την εξαιρετική μέρα, κι αν όχι για το διάβασμα τουλάχιστον για να απολαύσουμε την μυρωδιά του καινούργιου χαρτιού στα βιβλία που θα μας έδιναν... για να πάρουμε τα καινούργια μολύβια, τις μπογιές, τις κασετίνες -οι τυχεροί έπαιρναν και καινούργια τσάντα- και τα καινούργια τετράδια. Μόνο που τα δικά μας τετράδια δεν είχαν μάγους πάνω τους κι ένα σωρό άλλες αηδίες που έχουν σήμερα, αλλά είχαν τις ηρωικές μορφές των αγώνων της πατρίδας μας για να αποτυπώνονται στο φρέσκο μυαλό και να γίνονται φωτεινά παραδείγματα... τότε όμως δεν υπήρχε περίπτωση να σε πει κανείς φασίστα, κι ούτε ήταν ντροπή να πεις "αγαπώ την πατρίδα μου", ήταν μόνο καμάρι!
Ρ.Μ.
