Βαδίζοντας στην οδό Χάνδακος ή Αμπάρ Αλτί

 

 Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Για την Piazza delle Biade ή Πλατεία των Δημητριακών του Χάνδακα έχουμε μιλήσει κι άλλη φορά-ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ-επομένως ξέρουμε πως μεταξύ του 1562 και του 1590 τις θολωτές αυτές αποθήκες οι Ενετοί τις χρησιμοποιούσαν για να αποθηκεύουν το θερισμένο καρπό για ώρα ανάγκης γι’ αυτό και λέγονταν και σιταποθήκες. Τι έγιναν όμως τα κτίσματα αυτά στο μεταγενέστερο χρόνο;

Τα κτίσματα αυτά έως και πρόσφατα στέγαζαν τα δικηγορικά γραφεία- έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980 αν δεν κάνω λάθος- επί  Τουρκοκρατίας όμως, οι σιταποθήκες των Βενετών χρησιμοποιούνταν  από τους Χριστιανούς σαν χοιροκασαπιά και ο δρόμος που σήμερα ονομάζεται οδός Χάνδακος τότε ονομάζονταν Αμπάρ Αλτί.

Την πληροφορία αντλούμε από το βιβλίο του Μανόλη Δερμιτζάκη «ΑΠΟ ΌΣΑ ΘΥΜΟΎΜΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΣΤΡΟ» και μάλιστα μας εξηγεί και το λόγο που αξίζει να διηγηθούμε:

Επι Τουρκοκρατίας η σφαγή και η πώληση χοίρου απαγορεύονταν να γίνεται φανερά για θρησκευτικούς λόγους των Τούρκων, κατά συνέπεια λοιπόν οι Καστρινοί αγόραζαν κρέας από τα Χανιά που εκεί σφάζανε χοίρους οι χριστιανοί χασάπηδες και τους πουλούσαν.

Ένας Καστρινός έμπορας όμως ζήτησε κάποτε τον λόγο από τον πασά «δεν μας νοιάζει εμάς αν τρώτε ή δεν τρώτε εσείς χοίρο, είναι άδικο όμως να μην έχουμε κι εμείς τον δικό μας τόπο να σφάζουμε και να πουλούμε φανερά το κρέας που θέλουμε, όρισε λοιπόν τόπο να κάνουμε κι εμείς την όρεξη μας δίχως ούτε να σας ενοχλούμε ούτε να μας ενοχλείται» του είπε κι ο παράς βρίσκοντας σωστή την παρατήρηση του Ρωμιού πρόσταξε να δοθεί το Αλμπάρ Αλτί στους Ρωμιούς για να σφάζουν και να πουλούν φανερά το χοιρινό κρέας.

Για την μετέπειτα περίοδο τώρα που τα χοιροκασαπιά είχαν μετατραπεί σε δικηγορικά γραφεία, μας λέει πάλι ο Δερμιτζάκης πως εκεί υπήρχε το δικηγορικό γραφείο του Σαχλαμπάνη, του Κοκκινάκη, του Πολυχρονίδη, του Χριστοφοράκη, και άλλα που δεν εκράτησε η μνήμη του…

Μας λέει επίσης κι άλλα πολλά και ενδιαφέροντα μα θα τα αναλύσουμε σε διαφορετικό θέμα….