Γράφει η Βασιλική Μολφέση
Περιπετειώδες και συναρπαστικό είναι το μυθιστόρημα της Δέσποινας Μαράντου με τίτλο «Το παιχνίδι της ζωής». Αυτό το παιχνίδι που μας διδάσκει πως όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο σκοπό και που πρέπει να διαδραματιστεί μια αλυσίδα γεγονότων- πολλά από αυτά και δραματικά- για να γίνει στο τέλος κάτι καλό.
Ένα δυστύχημα θα φέρει κοντά τη Μαριάννα και τον Ιωσήφ, δυο ανθρώπους από εντελώς διαφορετικούς κόσμους και διαφορετικούς χαρακτήρες που θα τους ενώσει η φροντίδα της μικρής Ιωάννας και ο έρωτας.
Πλούσιο μυθιστόρημα με δράση, ίντριγκες, δολοφονίες, πάθη, έρωτες, φιλίες, μυστικά, καλοπληρωμένα στημένα παιχνίδια με σκοπό το χρήμα, την εξουσία και την εκδίκηση, συνθέτουν ένα δυνατό σενάριο που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον και την αγωνία του αναγνώστη από την πρώτη κιόλας σελίδα.
Εξαιρετικό και καλογραμμένο με πλούσια γεγονότα, περιπέτειες , έντονα ποικίλα συναισθήματα, με ζωντανούς διαλόγους, με χιούμορ που αποφορτίζει και σπάει την ένταση της αγωνίας για την εξέλιξη της υπόθεσης και με πολύ ωραία καλοδουλεμένη πλοκή με κινηματογραφικές σκηνές.
Και δυο ξεχωριστές παραγράφους: «Γιατί η ζωή είναι σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι και γα να δουλέψει , χρειάζεται και τους δυο δείκτες του. Ο μεγάλος δείκτης είναι η ελευθερία και ο μικρός δείκτης είναι η αγάπη. Δυο κινητήριες δυνάμεις, που αν λείπουν, η ζωή του ανθρώπου μοιάζει με ένα χαλασμένο ρολόι». «Πόσο θλιβερό να χάνει ο άνθρωπος τις αναμνήσεις του!
Είναι σαν να ακυρώνεται ολόκληρη η ζωή του. Ζει, μα στην
ουσία, επιβιώνει μονάχα ένα σώμα κενό, που κρατά παγιδευμένη μέσα του μια χήρα
ψυχή, η οποία, χαμένη μέσα στον χωροχρόνο, αναμένει καρτερικά την στιγμή που θα
ελευθερωθεί. Γιατί η ψυχή, όταν βρίσκεται μέσα στο σώμα, χρειάζεται και το
ταίρι της, το νου. Αν ο νους χαθεί, μαζί του χάνονται και οι στιγμές της ζωής –
καλές ή κακές. Τότε η ψυχή μαραζώνει, αφού παύει να αισθάνεται και το σώμα
αποτελεί πλέον μια φυλακή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου