Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Είναι κάποιες μνήμες που μυρίζουν κάπως… μια μυρωδιά αλλιώτικη από τις άλλες που φέρνει, νομίζω, από μυρωδιά με γεύση κανέλλας και γαρύφαλλου! Γιατί; Τι να σας πω, δεν ξέρω... πιθανολογώ μονάχα πως αυτό οφείλεται στο ότι προέρχονται από τον αμόλυντο βωμό της ζωής μας που άλλος δεν είναι από τα παιδικά μας χρόνια…
Τότε που όλα γύρω μας μύριζαν κανέλλα και γαρύφαλλο,
κρίνο και γιασεμί, ψωμί ζυμωτό και λιγουλάκι αίμα από τα συνεχώς γδαρμένα γόνατα
που καταντούσαν έτσι από το τρέξιμο στις αλάνες…\
Κοιτάξτε τις παρακάτω φωτογραφίες λοιπόν και μυρίστε… μυρίστε τα νιάτα και την παιδικότητα σας, την αθωότητα και συγχρόνως το πρώτο πονηρό καρδιοχτύπι, μυρίστε την ψυχή σας τότε που ήταν ακόμα ένα αγνό, ολόλευκο, και εντελώς άγραφο και καθαρό σεντόνι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου