Σε καιρούς που η αγορά όλο και περισσότερο πλημμυρίζει με τη θλιβερή λέξη «ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ» οι εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ αντίθετα ακολουθούν μια όλο και συνεχόμενη ανοδική πορεία, κι αυτό γιατί; Μα γιατί άλλο; Γιατί έχουν ένα εκδότη που τολμά…
Πως περνά ο καιρός λοιπόν!Γνωριστήκαμε στα πρώτα σας βήματα και βρισκόμαστε ξανά μετά από σχεδόν πέντε χρόνια που θα τολμούσα να έλεγα πως έχετε αποκτήσει ένα όνομα, πρώτο δεν θα το έλεγα, αρκετά γνωστό και αξιόλογο όμως στο χώρο του βιβλίου. Για πείτε μας λοιπόν τι έγινε κι έφτασαν ως εδώ τα πράγματα κύριε Κοτσαφτόπουλε;
Κατ΄αρχήν να σας ευχαριστήσω που για δεύτερη φορά μας παρουσιάζετε στη φιλόξενη στήλη σας. Είναι τελικά αλήθεια πως εσείς οι Κρητικοί είστε όντως φιλόξενη ράτσα! Να απαντήσω λοιπόν στην ερώτηση σας: Η δική μου καταγωγή είναι απο τη Σπάρτη, και αν εσείς είστε φιλόξενοι, και λίγο «κουζουλοί» εμείς είμαστε ακόμα πιο πολύ «κουζουλοί»… θυμάστε λοιπόν, πως όπως σας είχα πει, επειδή είμαι κουζουλός και πεισματάρης κι όταν βάλω κάτι στο μυαλό δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνω ασχέτως αποτελέσματος, ξεκίνησα σχεδόν εν μέσω κρίσης… ε λοιπόν ναι, είναι γεγονός πως η τύχη βοηθά τους τολμηρούς, πιστέψτε με. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως πρέπει να κάθεσαι και να περιμένεις «πέσε πίτα να σε φάω», προς Θεού. Η όποια επιτυχία σημαίνει ατέλειωτες και σκληρές ώρες δουλειάς, σημαίνει τρέξιμο και άγχος, σημαίνει ίσως και να μείνεις από τσιγάρα εσύ για να είσαι συνεπής με το προσωπικό σου, σημαίνει όμως και ατέλειωτη ικανοποίηση γιατί όταν αγαπάς αυτό που κάνεις τι άλλο μπορεί να σε ικανοποιεί πιο πολύ απο το να το βλέπεις να μεγαλώνει.
Τον περσινό χειμώνα, αν δεν κάνω λάθος, κάνατε και μια προσπάθεια με το θέατρο που όμως δεν ευόδωσε. Που νομίζετε πως οφείλετε αυτό;
Ναι, ειναι αλήθεια, έκανα μια προσπάθεια και με το θέατρο, δυστυχώς όμως το θέατρο, τουλάχιστον έτσι όπως το ξέραμε κάποτε είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει έχει πεθάνει. Έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, με το μεροκάματο, στην καλύτερη, να μην ξεπερνά τα είκοσι ευρώ, μπορεί μια οικογένεια με δυο παιδιά, και δυο οι γονείς τέσσερις να δώσει έστω και πέντε ευρώ εισιτήριο για δει θέατρο; Έτσι αποθηκεύσαμε την προσπάθεια του θεάτρου σαν ελπίδα για τις καλύτερες μέρες όπως δυστυχώς έχουμε αποθηκεύσει και τόσες άλλες ελπίδες στην Ελλάδα της δυστυχίας που ζούμε.
Σας πονάει αυτό το θέμα, έτσι;
Αφάνταστα, το ξέρετε πως αγαπώ πολύ τη χώρα μου και θα έκανα το παν γι’ αυτήν, αλίμονο όμως οι μεμονωμένες προσπάθειες δεν έχουν νόημα, κάτι πρέπει να γίνει συλλογικό.
Ας αλλάξουμε θέμα λοιπόν, πείτε μου με ποια θεματολογία, κατά το πλείστον, ασχολείται σήμερα ο εκδοτικός σας.
Η ΟΣΤΡΙΑ σήμερα ασχολείται με τον καθένα που αγαπά σοβαρά το βιβλίο, συνεπώς ο οποιοσδήποτε θέλει να εκδώσει θα βρει εκδοτική φιλοξενία σε εμάς μια και το πιστεύω μας είναι πως το το κάθε πόνημα έχει αξία από τη στιγμή που βγαίνει από την καρδιά του γράφοντα. Κοντά μας επίσης, και μας τιμούν με την παρουσία τους, βρίσκονται με τα βιβλία τους ο Πασχάλης Τσαρούχας, η Ρίκα Διαλυνά, η Μαίρη Βιδάλη, και η Ελένη Γερασιμίδου. Και για το τέλος να προσθέσω πως ασχολούμαστε επίσης με μεταφράσεις κλασικών εκδόσεων «Το όγδοο αμάρτημα» του Vandenberg την «Πείνα» του Philipp Hamsun Knut και το «Άκου ανθρωπάκο» του Reich Wilhelm. Αυτά προς το παρών και ελπίζουμε σε πολύ περισσότερα. Και πάλι σας ευχαριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου