Köprülü Fazıl Ahmed Paşa ή Αχμέτ Φαζίλ Κιοπρουλής: Ο πορθητής του Μεγάλου Κάστρου που πέθανε από αλκοολισμό

 

Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Ο Οθωμανός Köprülü Fazıl Ahmed Paşa ή Αχμέτ Φαζίλ Κιοπρουλής στα Ελληνικά,  μπαίνει θριαμβευτής, κατακτητής, άρχοντας στο έρημο πλέον Μεγάλο Κάστρο καλεί στην σκηνή του όλους τους στρατιωτικούς πασάδες , καλεί γύρω του όλους όσους είχαν συμβάλλει στην άλωση του απόρθητου κάστρου και τους προσφώνησε  κατά πως μας  αναφέρει ο Νικόλαος  Σταυρινίδης στο βιβλίο του « Η Τελευταία περίοδος της πολιορκίας του Μ. Κάστρου»: 

« Στον αγώνα αυτό όλοι σας αγωνισθήκατε τίμια με τη ζωή σας και την περιουσία σας. Ας είναι ολοκάθαρο το πρόσωπό σας και σ΄  αυτό και στον άλλο κόσμο. Χαλάλι ας είναι σε σας το ψωμί του βασιλιά μας . Θα αναφέρω και θα εισηγηθώ τις υπηρεσίες και τους σκοπούς σας στον πολυχρονεμένο βασιλιά μας και κάθε ένας από σας θα ανταμειφθεί σύμφωνα με το βαθμό που κατέχει ».

Την ίδια μέρα της θριαμβευτικής εισόδου του Κιοπρουλή μπήκαν μέσα στην πόλη και ο Διερμηνέας Παναγιωτάκης Νικούσιος- διπλωμάτης και λόγιος, ο πρώτος ΄Ελληνας μέγας διερμηνέας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1661 - 73). Γιος γουνεμπορου της Πόλης, που καταγόταν από την Τραπεζούντα, κι έφερε και το επίθετο Μαμωνάς»και ο Ρεθεμνιώτης Έμπιστος του Κιοπρουλή Ανδρέας Μηλιώτης. Εγκαταστάθηκαν κι αυτοί στην ίδια συνοικία που κατοίκησε ο Πασάς ενώ  μαζί του  μπήκαν και πολλοί Αρμένιοι οι οποίοι ανέλαβαν την οικοδομική δραστηριότητα μέχρι να  ξαναεγκατασταθεί το χριστιανικό στοιχείο στην πόλη με τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη Νεόφυτο Πατελάρο.

Ποιος ήταν όμως ο Αχμέτ Κιοπρουλής που κατάφερε να δώσει στην Οθωμανική αυτοκρατορία τούτη τη μεγάλη νίκη μετά από την εικοσιπενταετή πολιορκία του Μεγάλου Κάστρου που είχε μετατραπεί σε εφιάλτη για τους Τούρκους σουλτάνους;

Όπως λοιπόν μας λέει η ιστορία ο Αχμέτ Κιοπρουλής το1669 που μπήκε θριαμβευτής στον Χάνδακα ή Μεγάλο Κάστρο ήταν μόλις 32 χρονών και στη θέση του Μεγάλου Βεζύρη διαδέχτηκε τον πατέρα Κιοπρουλή Μεχμέτ το 1661.

Στα 23 του είχε περάσει στην τάξη των καθηγητών και ο χαρακτήρας του  ήταν εντελώς αντίθετος από αυτόν του πατέρα του. Στην εποχή του προστάτης των τεχνών και των γραμμάτων, τον ονόμαζαν Δίκαιο, ως Μεγάλος Βεζίρης υπήρξε γενναιόδωρος, ελαττώνοντας τους φόρους ενώ από την άλλη πάλι στους πολέμους υπήρξε σκληρός και ίσως γι’ αυτό έγινε ο άνθρωπος που γνώρισε τις μέγιστες τιμές από τον Σουλτάνο.

Πήρε μέρος σε αρκετές μάχες της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας και εκτός από τον θρίαμβο του στην Κρήτη θριάμβευσε επίσης και στην Πολώνια. Οι μεγάλες καταχρήσεις του στο ποτό όμως κατέστρεψαν την υγεία του στις3 Νοεμβρίου του 1676 ο Μεγάλος Βεζίρης Φαζίλ Αχμέτ απόχώρησε από τον μάταιο τούτο κόσμο για να απολαύσει όσες παρθένες κι όσα πιλάφια ήθελε στον παράδεισο που του υπόσχονταν ο Θεός του.