Η πλασματική ευμάρεια και ο πλούτος στον οποίο μας είχαν συνηθίσει προ κρίσης έφερε δυστυχώς το τραγικό φαινόμενο της εγκατάλειψης των χωριών μας απο νέους ανθρώπους με αποτέλεσμα τα σπίτια το ένα μετά το άλλο να ρημάζουν συθέμελα αφού οι ηλικιωμένοι που απέμεναν δεν είχαν ούτε την σωματική μα ούτε και την ψυχική δύναμη να τα διατηρήσουν...
Την εγκατάλειψη αυτή την οσμίστηκαν, όπως οσμίζεται το αρπακτικό το ψοφίμι, πολύ γρήγορα οι ευρωπαίοι- και όχι μόνο- εταίροι μας και τσουπ.... να σου οι Γερμανοί, να σου οι Γάλλοι, να σου ο ένας, να σου ο άλλος, να αρπάνε κυριολεκτικά σπίτια σαν αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες, σε τιμές που στον τόπο τους δεν θα αγόραζαν ούτε ένα καλό παλτό.
Τώρα θα μου πεις, φταίνε αυτοί; Για να είμαστε ειλικρινείς όχι, αφού όταν σου χαρίζουν το πράγμα μόνο ηλίθιος θα πρέπει να είσαι για να μην το πάρεις... κι αυτοί βέβαια κάθε άλλο παρά ηλίθιοι είναι.
Επομένως τι; Επομένως καλά να πάθουμε... αφού ξεχάσαμε πως "καλύτερα άρχοντας στο χωριό σου παρά δούλος στην πόλη", αφού ξεχάσαμε πως πουλώντας ένα σπίτι δεν πουλάμε σκέτα ντουβάρια αλλά τις μνήμες μας και την οικογενειακή μας παράδοση κυριολεκτικά, αφού τέλος πάντων όλοι αποφασίσαμε να γίνουμε απο γιατροί και δικηγόροι και πάνω και μας βρώμισε το επάγγελμα του γεωργού, αφού δεν λάβαμε υπόψη μας ότι μόνο ο τόπος σου μπορεί να σε προφυλάξει σε περίπτωση απρόβλεπτων γεγονότων που δεν μας διαβεβαιώνει κανείς πως δεν θα συμβούν, ε λοιπόν καλά να πάθουμε
.
Χαρακτηριστικά παταράκια παλιάς Κρητικής αυλής
Όταν ήρθε η πρώτη κρίση βέβαια, πολλοί μέσα τους σκέφτηκαν "στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα..." ήταν όμως πλέον αργά αφού γονεικά σπίτια και κτήματα είχαν κάνει φτερά για ένα τζιπ, ή για μια γκαρσονιέρα στην πόλη με θέα το απλωμένο βρακί της απέναντι...
Και μετά... μετά ήρθε και η πανδημία... ήρθε κι αυτή ανάθεμα την και διαπιστώνεις πλέον πως περιθώρια ζωής δεν υπάρχουν παρά μόνο στα χωριά...
Κι αυτό το πιθάρι που ποιος ξέρει πόσα χρόνια μετρά υπήρχε μέσα στο σπίτι.
Σου απόμεινε τίποτα όμως ή τα ξεπούλησε όλα και τα χωράφια σου πλέον τα καλλιεργεί ο Αλβανός και ο Πακιστανός στην καλύτερη...
Αν έστω και κάτι λίγο σου απέμεινε μην το σκεφτείς δεύτερη φορά, μάζεψε τα τρέχα... γιατι αν κάτι καλό προέκυψε απο την κρίση και απο την πανδημία είναι πως σε κανένα άλλο μέρος της γης δεν μπορείς να είσαι ασφαλής εκτός απο το μέρος που γεννήθηκες.
Το εξωτερικό του σπιτού βρίσκονταν σ αυτή την κατάσταση όταν αγοράστηκε... ήταν όμως χρόνια και χρόνια εγκαταλελειμμένο
Παρατηρείστε πάχος η πέτρα στα ντουβάρια και στις κολώνες
Η σκάλα που οδηγεί στον απάνω όροφο γιατί συν τοις άλλοις είναι και τεράστιο
Υ.Γ. Το σπίτι των φωτογραφιών είχε την αγαθή τύχη να αγοραστεί απο Ελληνίδα, και μάλιστα Κρητικιά... ευτυχώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου