Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Αμέτρητες ήταν οι φορές τότε που δούλευα στην «συγχωρεμένη» την ΤΟΛΜΗ- γύρω στο 2000 με 2004 δηλαδή- που στάθηκε αδύνατον να αντισταθώ στο σχόλασμα και να μην καθίσω στον καφενέ της Καινούργιας Πόρτας για να απολαύσω ένα μερακλιδικο καφέ στο χοντρό ή μια ρακί με αγγούρι, ντομάτα και ελιά… πίστευα και ακόμα πιστεύω πως ήταν ένα από τα γραφικότερα σημεία της πόλης μας, και αν το εξαφάνισαν γιατί έπρεπε να το εξαφανίσουν καλώς, αν όχι κακώς…
 |
Στην πλατεία αυτή γίνονταν κάποτε το «έλα να δεις»
Δεν ήμουν όμως η μοναδική, όπως όλα έδειχναν την ίδια άποψη μ’ εμένα είχαν και πάμπολλοι άλλοι… αν περνούσες καλοκαίρι, και ειδικά τη γλυκιά ώρα του δειλινού, δεν υπήρχε περίπτωση να βρεις άδεια καρέκλα να καθίσεις και παρότι το καφενεδάκι είχε στεγασμένο χώρο επί της Λεωφόρου Πλαστήρα, λίγο πριν τη συμβολή της με τη Μεγάλη Έβανς, όμως, κανείς δεν καθόταν εκεί αφού όλοι επέλεγαν να κάθονται μπροστά από την Πύλη Ιησού, στο σημείο που σήμερα φιλοξενείται μόνιμη έκθεση για το Νίκο Καζαντζάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου