Μαντινάδες της καρδιάς

 Οι μαντινάδες, ο γνωστός τρόπος έκφρασης των Κρητικών, χρησιμοποιείται βέβαια σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και της καθημερινοτητας, τα σκήπτρα όμως κρατούν τα θέματα της καρδιάς.

Διαβάστε λοιπόν μια μικρή συλλογή απο μαντινάδες της καρδιάς που ίσως σας χρειαστούν σε δικά σας θέματα:

 

Που να φυτέψω τη χαρά σ΄ ιντα μπαξέ ν΄ ανθίσει, που θέλει από τα χέρια σου φροντίδα για να ζήσει…

 Χίλιες ευχές , ένα φιλί,  μια βιόλα κι ένα χάδι, εκρέμασα του φεγγαριού να σου βαστά το βράδυ

 Ποιος τα θωρεί τα μάθια σου  την ώρα απου κλαίνε, που ΄μαι  μακριά , και δεν μπορώ να ΄ρχωμαι  οντε με θένε!!

 Να μη  θαρρείς πως σε ξεχνώ κι ας είμαι μακριά σου…όπου κι αν είμαι τσι

δρικώ τσι χτύπους τσι καρδιάς σου.

 Στην  αγκαλιά σου ένα λεπτό, η πεθυμιά μου είναι, να μπω κι άλλη χαρά μη δω, του λογισμού μου κρίνε.

 Το όχι μου εγίνικε αβάσταχτο για σένα, μα δε μπορώ και να φιλώ χείλη που είναι ξένα

 Μια φάτνη, τέσσερις βοσκοί, τρεις μάγοι κι ένα αστέρι, του Θεανθρώπου η γέννηση, ό,τι ποθείς να φέρει.. Χρόνια πολλά..

 Με σε χαράζει  η μέρα μου με σένανε νυχτώνει

Δε ποχορταίνει η σκέψη μου να σε ποκαμαρώνει

 Του  Αι Βασίλη   έβαλα στο σάκο τα φιλιά μου, να στα κρατεί στην αλλαγή του χρόνου έρωτα μου!

 Άραγε είναι αρκετό να σ΄ αγκαλιάζει η σκέψη και το κορμί να μη μπορεί χάδι να σου γυρέψει..

 Σκέψη μου σε ταλαιπωρώ και βάνω σε κόπο, μα για να δω ότι αγαπώ δεν έχω άλλο τρόπο  .

 Γέλασε να ΄ρθει η άνοιξη να διώξει το χειμώνα βλέπω όπου κι αν στραφώ και μια δική σου εικόνα

 Το γέλιο σου καλοκαιριά το κλάμα σου χειμώνας ,  το βλέμμα σου ανοιξιάτικος ανθός της ανεμώνας

 Εγώ πονώ και λαχταρώ να νιώσω τ΄ άγγιγμα σου κι εσύ ξυπνάς μ΄ άλλο κορμί τς΄ αυγές στην αγκαλιά σου.

 Μαύρο χαρταετό ανέ δεις στο μπλάβο τ΄ ουρανού σου.

Αμοναχός τα κούλουμα κάνω του χωρισμού σου

 Νάχα ένα πόδα μισερό μια χέρα να μη πιάνει κι εκείνη να με πολεμά με χάδια να με γιάννει..

 Είναι άνοιξη και σαν δεντρό η πεθυμιά μου ανθίζει , γιατί τ΄ ανθού η μυρωδιά τς΄αγκάλης σου θυμίζει.

 Όποιο αγαπάς, όποιο κοιτάς, κι ότι ακουμπάς ζηλεύω γιατί απλά γεννήθηκα μόνο να σε λατρεύω!!

 Μη μου ζητάς το σ΄ αγαπώ να πω  για να πιστέψεις , γιατί ποτέ δε στήριξα τον  έρωτα σε λέξεις.

 Πάσχα μα πες μου πως μπορώ Ανάσταση να νιώσω που δε μπορώ που δε  σε φτάνω το φιλί   αγάπης να σου δώσω.. Χρόνια πολλά…. –όνομα-

 Εδανείστηκα κι άλλο σβεντά να το νε δώσω εσένα, φτώχεια   αγάπης να μη πεις πως ένιωσες με μένα.

 

Ήρθε ο Μάης ξομπλιαστός να κάμει εντυπώσεις, και πόρισε «ομορφιά τση γης»  να τονε ταπεινώσεις… Καλό μήνα !

 

Ποιες ώρες νιώθεις μοναξιά να ΄ρχωμαι σα το κλέφτη να μην αφήνω πάνω σου σταλιά καημό να πέφτει…

 

Ήμουν και είμαι πάντοτε πιστός στον  έρωντα σου κιας μην υπάρχουν πάνω μου τα΄ αποτυπώματα σου

 

 Δυο δάκρια σα τα κάρβουνα καίνε τα μάγουλα μου το ένα που σ΄ αγάπησα το άλλο που ζεις μακριά μου. Καλημέρα…

 

…..Αν ήσουν όνειρο εσύ στον ύπνο το δικό μου, θα ΄χα συνέχεια κλειστές τσι κόρες τω μαθιώ μου!!

 

 Δώσε τση πράμα όντε θα ΄ρθει να μου το φέρει οπίσω να μη ρωτά κι η σκέψη μου γιάντα να σ΄ αγαπήσω.

 

Τη τελευταία σκέψη μου πριν κοιμηθώ τα βράδια, τη ρίχνω στις αγκάλες σου να ζητιανεύει  χάδια.

 

Πριν κοιμηθώ ένα όνειρο παίρνω αγκαλιά και θέτω μα αν και κείνο σ΄ ενοχλεί έλα και χάλασε το…

 

 Η αγάπη είναι μια κορφή κι όποιος τη σοπατίσει, ΄πο κι κει ψηλα την ομορφιά του κόσμου θα γνωρίσει

 

Η αγάπη είναι τελικά απ΄ το σπίτι να πορίζω, μα να γιαγέρνω γρήγορα γιατί σε λαχταρίζω

 

Θα βάλω μια φανταστική αγάπη στο μυαλό μου, για δε μπορώ με ψεύτικες να χάνω τον καιρό μου

 

έπεσα κατά σύμπτωση μες΄ τσι χαράς το κήπο, κι είδα πως ζουν οπι ευτυχείς κι ειχα καλιά να λείπω

 

εκατομμύρια φορές πηγαίνει και γιαγέρνει η σκέψη μου στην αγαπώ γι΄ αυτό ναι κουρασμένη

 

Δε με φοβίζει ο θάνατος, άλλα ΄ναι τα σπουδαία, το ν΄ αγαπάς να μη μπορείς να αλλάξεις την ιδέα

 

Που το περυσινό σεβντά κατόρθωσα και βγήκα, μα ΄γω δε ζω χωρίς σεβντά και σε καινούργιο μπήκα

 

Απάνω που ΄τονε η χαρά στη πόρτα σιμωμένη, κοιμούμονε π΄ άλλες βραδιές ο ύπνος δε με παίρνει

ΧΑΙΡΈΤΗΣ