«Σε μαύρο φόντο» της Ελένης Γαληνού

 

Γράφει η Βασιλική Μολφέση

Ιδιαίτερο και μυστηριώδες είναι το νέο μυθιστόρημα της Ελένης Γαληνού με τίτλο «Σε μαύρο φόντο», που προβληματίζει και προτρέπει τον αναγνώστη να σκεφτεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής του. 

Η υπόθεσή του ξεκινά με την έκθεση ζωγραφικής της ζωγράφου Δάφνης Μελίτη με πορτρέτα σε μαύρο φόντο και αποτελεί μια πάλη της Ύλης με τη Γνώση και το Πνεύμα, δείχνοντας πως οι κοσμικότητες και το κυνήγι των υλικών αγαθών απομακρύνουν τον άνθρωπο από το σκοπό του. 

Κι ακόμη πως πολλές φορές στη ζωή του ο άνθρωπος νιώθει θλίψη κι απογοήτευση για κάποια εμπόδια που συναντά και που τη στιγμή που συμβαίνουν τα λέει αναποδιές , ενώ στο τέλος αποδεικνύονται μετά από καιρό ευεργετικά. Με αφορμή την ύπαρξη των προσώπων που αποτυπώνει η ζωγράφος στους πίνακές της εν αγνοία της, ξεκινά ένα ταξίδι αυτογνωσίας της που ταξιδέυει και αντιμετωπίζει περίεργες περιπέτειες στο Κάιρο, στην Πράγα και στο Παρίσι καταλήγοντας στην ήρεμη Αμοργό, με το εντυπωσιακό κι απόκρημνο τοπίο, τα ψηλά βουνά, την ερημιά, το απέραντο πέλαγος, τον βράχο και το μοναστήρι της. 

Σε αυτό το πολύπλοκο ταξίδι που ταυτόχρονα τη συνοδεύει ο αναγνώστης, τονίζει τη σημασία που έχει ο έρωτας, η στήριξη της οικογένειας και η επικοινωνία των μελών της, η δύναμη της συγχώρεσης των αδυναμιών του άλλου, των ανασφαλειών του, των εγωισμών και των αδικιών του και η απόλαυση της φύσης και των όμορφων φαινομένων και τοπίων της. Και δυο ξεχωριστές παραγράφους με δυνατό νόημα: 

«Η σύγχρονη εποχή είναι εντελώς υλιστική, υποβαθμίζει ραγδαία αξίες και ελευθερίες. Οι άνθρωποι μπλέκονται όλο και πιο πολύ στα γρανάζια της, αποκοιμίζοντας το πνεύμα και σκλαβώνοντας τη ζωή τους με ψευτικές ανάγκες, πρισσότερο φόβο, άγχο για επιβίωση, περιττές ανασφάλειες και με το κυνήγι άσκοπων και ανούσιων στόχων». 

«Η Μοίρα δεν είναι αυτό που νομίζεις, δηλαδή ένας ήδη στρωμένος δρόμος που σαν άβουλο ον πρέπει να βαδίσεις. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και σημαντικό. Είναι ένας στόχος που πρέπει να κατακτήσεις. Ένας συγκεκριμένος δρόμος που , για να καταφέρεις να φτάσεις ως το τέλος του και να αποκτήσεις τη σοφία και τη γνώση αυτής της πορείας, πρέπει να παλέψεις με πολλά θηρία και να αντέξεις πολλά δεινά, ώστε να μπορέσεις να πεις φτάνοντας στο τέλος του ότι έγινες καλύτερος».