Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Στο Πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου “τρώνε βελανίδια”…

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που θα πρέπει να επιλέξουμε τι θα αφήσουμε πίσω μας και τι θα κρατήσουμε.

Για τα παιδιά αυτή η στιγμή έρχεται στα 18 τους, όταν πρέπει να επιλέξουν την επαγγελματική τους πορεία.

Για τους ανύπαντρους/ες έρχεται όταν πρέπει να αποφασίσουν για το επόμενο μεγάλο βήμα στη σχέση τους.

Για τους υπαλλήλους όταν πρέπει να αποφασίσουν αν θα μείνουν στη σταθερότητα του μισθού ή θα ρισκάρουν στην ανασφάλεια του ελεύθερου επαγγέλματος.

Ανεξάρτητα από την κατηγορία ανθρώπου, μέχρι κάποια ηλικία, π.χ. 30-35 ετών, οι περισσότεροι έχουν αποφασίσει τι θα κάνουν στη συνέχεια της ζωής τους. Προς τα πού θα κατευθυνθούν και …ποιο “έρμα” θα πετάξουν από το αερόστατο…

Η τρίτη ελληνική δημοκρατία είναι 45 ετών. Αν ήταν ανύπαντρος θα τον πιέζαμε να σοβαρευτεί. Αν ήταν ανύπαντρη θα την αποκαλούσαμε γεροντοκόρη! Πάντως, σίγουρα, αν η τρίτη ελληνική δημοκρατία ήταν άνθρωπος θα είχαμε την απαίτηση να είναι πλέον ώριμος και κατασταλαγμένος.

Γιατί δεν απαιτούμε το ίδιο και από τη δημοκρατία μας;

 

Γιατί επιτρέπουμε τον καθημερινό της βιασμό (χωρίς εισαγωγικά…) από τους θιασώτες των πλέον ανελεύθερων καθεστώτων;

Γιατί θεωρούμε φυσικό στις κοιτίδες του πολιτισμού, στα πανεπιστήμιά μας, να κάνουν κουμάντο κάθε είδους “αναρχικοί” (ανάθεμα κι αν ξέρουν τι είναι ο αναρχισμός), πρεζέμποροι, μπάχαλοι;

Για χάρη του “ασύλου”; Ποιου ασύλου; Σε ποια χώρα του κόσμου έχει άσυλο αυτός που καταστρέφει τον πολιτισμό και εκτοξεύει για το χαβαλέ του μολότοφ καταστρέφοντας δημόσια και ιδιωτική περιουσία; Αυτός που εμποδίζει, γιατί αυτό κάνει, την εύρυθμη λειτουργία όχι μόνο του πανεπιστημίου, αλλά και μιας κατοικημένης περιοχής στο σύνολό της;

Γιατί αυτοί οι “κύριοι” πιστεύουν πως είναι δικαιούχοι του “ασύλου”; Γιατί η κοινωνία συνεχίζει να ανέχεται την εκτροπή;

Πλησιάζει 17 Νοέμβρη.

Πλησιάζει 17 Νοέμβρη. Αναμένω μία ήσυχη νύχτα. Αν δεν είναι ήσυχη, το κράτος και η κοινωνία μας έχει αποτύχει.

Και τότε, όσους “παρθενώνες” κι αν έχουμε χτίσει, εμείς θα είμαστε οι βελανιδοφάγοι…

 

*Σημ.: η φωτογραφία του άρθρου έχει στο κέντρο εικόνα από την ΑΣΟΕΕ και στις περιφερειακές φωτογραφίες, εικόνες από το πανεπιστήμιο του Λουξεμβούργου…

 

*Ο Ηλίας Ψυχογιός έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και Τεχνολογίες Διαδικτύου στη Σκωτία. Έχει εργαστεί σε πολυεθνικές εταιρείες του τουρισμού και της πληροφορικής στην Ελλάδα και το Λουξεμβούργο. 

Επικοινωνήστε μαζί του: https://www.facebook.com/elias.psichogios & https://twitter.com/psichogioselias


socialsecurity.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κεντρική αγορά... κάποτε...Εικόνες

Ας δούμε σε δυο φωτογραφίες πως ήταν η κεντρική αγορά της πόλης μας κάποτε...το έχουμε ξαναδει βέβαια ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ   και ΕΔΩ και ΕΔΩ -αν θέλετ...