Από κάτω καφέ, από πάνω κινηματογραφική αίθουσα...ένα σε δυο δηλαδή... Σαν να λέμε τι το καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει ένας νέος την εποχή του '80 και του'90 αλλά και ακόμα πιο πίσω, την εποχή του ΄60 που γίνονταν στις αίθουσες του μεγαλειώδεις αποκριάτικοι χοροί και όχι μόνο.
Μοιάζει σαν να στοιβάζαμε εκεί τα όνειρα μας και τα εκτοξεύαμε, τα μισά απο το παράθυρο της φαντασίας που μας επέτρεπε ο κινηματογράφος ΝΤΟΡΕ μέσα από τις ταινίες που βλέπαμε, και τα υπόλοιπα απο ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε στις καρέκλες του καφέ οι συγκεντρωμένοι φίλοι με τα σανδάλια και τις φούστες με τα κρόσσια τα χαρούμενα καλοκαιριάτικα απόβραδα αλλά και με τα άρβυλα και τους μπερέδες τα βροχερά χειμωνιάτικα και φθινοπωρινά απογεύματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου