Χειροποίητο παπούτσι «Νηστικάκης». Και ποιος δεν το φόρεσε…

 

Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Απέναντι από την πλατεία του Αγίου Μηνά,  κι αντίκρυ ακριβώς από το κατάστημα με τις κλωστές και τα κεντήματα «Λεμπιδάκης» υπήρχε κάποτε ένα κατάστημα χειροποίητων παπουτσιών που ονομάζονταν «Νηστικάκης» και είμαι σίγουρη πως δεν υπάρχει άνθρωπος, γυναίκα ή άντρας άνω ή γύρω στα …ήντα, που να μην φόρεσε παπούτσι από το συγκεκριμένο μαγαζί.

Δεν ήταν βέβαια καμιά μαγαζάρα- εξάλλου οι μαγαζάρες τότε στο Ηράκλειο ήταν ελάχιστες- ο άνθρωπος όμως, που δυστυχώς δεν θυμάμαι το μικρό του όνομα, ήταν τόσο ξακουστός για την δουλειά του που όταν κάποιος φορούσε δημιούργημα του  υπερηφανεύονταν σαν να λέμε σήμερα «φορώ παπούτσι…-προσθέστε την σινιέ μάρκα της επιλογής σας-

Από εκείνο το μαγαζί πλέον έχει απομείνει αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες… ένας χώρος δηλαδή βρωμισμένος  με τις αηδίες που γράφει ο καθένας ψωνισμένος που περνά απ’ έξω του… μέσα του όμως εγώ βλέπω ακόμα έστω και αμυδρά έναν μεσόκοπο καλοφτιαγμένο άνθρωπο με άσπρα μαλλιά, καθισμένο ή όρθιο στον πάγκο της εργασίας του, να χτυπά το μικρό σφυρί στα δέρματα και να φτιάχνει χειροποίητα υποδήματα φορώντας πουκάμισο εργασίας.