Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

Πως εκλαμβάνουν οι Κρητικοί τις Άγιες μέρες των Χριστουγέννων;

 


Της Ρίκης Ματαλλιωτάκη

Είθισται να λέγεται πως είναι  μήνας της ελπίδας ή  αλλιώς κι  ο μήνας  ακόμα της ονειροπόλησης. Ο Δεκέμβρης, ο μήνας ο Χριστουγεννιάρης, ίσως επειδή είναι ο πιο σκληρός και πιο βαρύς μήνας του χειμώνα, επιφορτίσθηκε να  προκαλεί την  χαλαρή, ανθρώπινη μας υπόσταση, και  να την κάνει πιο ανθεκτική φέρνοντας μαζί του ότι δεν φέρνουν όλοι οι υπόλοιποι μήνες του χρόνου. Την ελπίδα για το «αυριανό κάτι καλύτερο..» Την πίστη ότι,  γιατί όχι,  μπορεί  και να συμβεί κάτι αλλιώτικο στη ζωή μας, κάτι που έως χθες ούτε καν θα μπορούσαμε να το είχαμε φαντασθεί ..

Την πίστη ότι,  γιατί όχι,  κι εμείς οι ίδιοι ακόμα μπορούμε να γίνουμε κάπως αλλιώτικοι, πιο διαφορετικοί και  πιο καλύτεροι  από ότι είμαστε μέχρι σήμερα..

Οι χριστουγεννιάτικες τούτες απόψεις πάντως διίστανται όπως φυσικά  διίστανται το κάθε τι γύρω μας κι ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους  και τις δικές του προσμονές από τον μήνα των Χριστουγέννων.

Ο καθένας γιορτάζει με τον δικό του τρόπο την γέννηση του Θεανθρώπου και στον καθένα προκαλούν διαφορετικά συναισθήματα οι στολισμένες βιτρίνες γύρω μας και η γιορτινή ατμόσφαιρα που επικρατεί  γύρω μας..

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΟΡΔΑΛΟΣ

Το πως αισθάνεται κάποιος αυτές τις μέρες νομίζω ότι εξαρτάται από την ηλικία και από την εκάστοτε κατάσταση που βρίσκεται. Βέβαια υπάρχει μια βάση,  μια ψυχική δομή που ορίζει τα πράγματα και είναι σταθερή. Είναι ο ψυχικός κόσμος και πως ή ποιοι   στον διαμόρφωσαν η και με τι  τρόπο  εσύ ο ίδιος  άφησες να τον  διαμορφώσουν οι αναμνήσεις!

Αυτές τις μέρες  όμως πρωτεύοντα ρόλο δεν  παίζει η λαμπρότητα της γιορτής αλλά τον προϊόν της. Η ζεστασιά, η ηρεμία, η συνοχή στο οικογενειακό σου περιβάλλον…αυτό νομίζω είναι το δικό μου ζητούμενο.

Βέβαια στις συγκεκριμένες συνθήκες δεν αποφεύγετε και ένας μικρός, ειλικρινής απολογισμός. Ένα ζύγισμα κάποιων προσωπικών κινήσεων με σημαντικό  αντίκτυπο στη προσωπική ωρίμανση του καθενός μας.

2. ΓΚΟΥΖΑΝΗ ΔΑΝΑΗ

Τι μου προκαλούν οι μέρες αυτές; Αφάνταστη τρυφερότητα γενικά για όλο τον κόσμο και φυσικά ένα παραπάνω για τους δικούς μου. Επίσης με κυριαρχεί  μια υπέρμετρη καταναλωτική μανία που σίγουρα προέρχεται από την επιθυμία μου να τους ευχαριστήσω όλους  αγοράζοντας δώρα τα οποία βέβαια δεν έχουν άλλη χρησιμότητα πέρα από την ικανοποίηση της αισθητικής.

Δεν είμαι φυσικά τόσο εγωίστρια αλλά  όμως είμαι της άποψης πως όταν τα φιλανθρωπικά σου αισθήματα τα βγάζεις προς διατυμπανισμό έξω τότε αυτόματα παύουν να είναι φιλανθρωπικά αισθήματα και γίνονται καθαρή επίδειξη. Δηλαδή  αν προσθέσω ότι βλέποντας  διαφημίσεις   τις Γιούνισεφ αυτές τις μέρες κλαίω τι θα αλλάξει; Αφού δεν θα αλλάξει τίποτα, αυτή δυστυχώς είναι η μόνη και η πιο μεγάλη αλήθεια.

3. ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Μια μελαγχολική θλίψη που προκαλούν αυτές οι  μέρες την οποία προσπαθώ να κατανικήσω με την δημιουργία ενός γιορτινού περιβάλλοντος στο σπίτι μα που τελικά μάλλον την κάνουν  μεγαλύτερη οι  στολισμένοι με γιρλάντες τοίχοι, τα στολίδια και τα λαμπιόνια.. Όπως κι αν το πάρεις έχουμε περάσει πια την ηλικία που πιστεύαμε το παραμύθι με τον ερχομό του Αι-Βασίλη με τα δώρα. Το κάτι διαφορετικό αυτές τις μέρες άσε να το πιστεύουν παιδιά κάτω των 18  που κι αυτά δυστυχώς  νομίζω ότι έχουν πάψει προ πολλού να πιστεύουν τέτοιες ανοησίες.

 

4. ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Εκείνο που με έκανε ανέκαθεν να μη μπορώ να χαρώ την διαφορετικότητα των ημερών  κι εκείνο  που με ευαισθητοποιεί περισσότερο είναι τα παιδιά που βλέπω στα φανάρια.. Δεν  αντέχω την εγκατάλειψη τους ,  όποιος κι αν ευθύνεται γιαυτήν, όμως δυστυχώς όσο κι αν το θέλω δε μπορώ να κάνω τίποτα. Μακάρι να μπορούσα μα τα προβλήματα σε τέτοιες περιπτώσεις δεν λύνονται δίνοντας ένα η δυο ευρώ.

 

5 ΜΑΤΑΛΛΙΩΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ

Δεν μου μένει καιρός ούτε να σκεφτώ ούτε να περιμένω κάτι διαφορετικό αυτές τις μέρες, τουλάχιστον έτσι όπως το εννοείς, αν λάβεις υπ΄ όψιν  σου ότι δουλεύω μέχρι αργά το βράδυ της παραμονής και Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.

Το μόνο βέβαια διαφορετικό και πιστεύω και κατά πολύ πιο σημαντικό είναι το γεγονός του ερχομού των παιδιών μου που σπουδάζουν εκτός Κρήτης. Εάν αυτό δεν είναι σημαντικό τι άλλο θα μπορούσε να ήταν …

 

6.  ΒΑΛΕΝΤΑΚΗ ΣΑΣΑ

Το μόνο που αισθάνομαι ότι θέλω αυτές τις μέρες είναι να βρεθώ στο δωμάτιο του πατρικού μου σπιτιού ,  να φάω μαγειρεμένο φαγητό από τα χέρια της μαμάς μου και να με πάρει στην αγκαλιά της. Είμαι φοιτήτρια στη Κρήτη και όπως καταλαβαίνετε εμένα αυτά μου λείπουν. Έξαλλου ο καιρός των αναμνήσεων στην ηλικία μου δεν έχει ξεκινήσει ακόμη για να κάθομαι από τώρα  να αναπολώ. Όλη η ζωή είναι μπροστά μου κι ως κ τούτου και όλα τα καλύτερα ..

 

7 ΜΩΥΣΑΚΗ ΝΑΤΑΣΣΑ

Τι πιο διαφορετικό από το ότι επέστρεψα σπίτι μου έστω και για δεκαπέντε μέρες . Αυτό και μόνο που μου χάρισαν ετούτες οι μέρες εμένα μου αρκεί.  Ίσως να είναι λίγο εγωιστικό αλλά τρεις σχεδόν μήνες στη παγωμένη Σκωτία  μακριά από τη ζεστασιά του τόπου μου, των γονιών μου, των φίλων μου και του σπιτιού μου, δεν μου αφήνουν περιθώρια για άλλες συναισθηματικές φορτίσεις..  

8 ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΗ ΜΑΡΙΑ. 

Αποσυντονισμό, αυτό μου προκαλούν εμένα ετούτες οι κατά τους πιο πολλούς εορταστικές μέρες. Με βγάζουν  εντελώς έξω από το πρόγραμμα μου! Φυσικά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι το να τυλίγω τα δώρα , μαζί με τα παιδιά μου δίπλα στο τζάκι είναι κάτι το οποίο μου αρέσει πολύ. Κάτι το οποίο το θεωρώ και το βλέπω σαν ιεροτελεστία γιαυτό ακριβώς και φροντίζω να το κάνω πάντα μόνη μου. Όμως κατά όλα τα υπόλοιπα, τι το διαφορετικό ..

10 ΤΖΩΡΑΚΟΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Ειδικά τα φετινά Χριστούγεννα  θα υπάρξουν για μένα σταθμός στην ζωή μου! Απολύομαι βλέπεις.. τι άλλο θα μπορούσα «να ζητήσω σαν καλύτερο δώρο  από τον Άγιο Βασίλη». Κατά όλα τα υπόλοιπα τώρα δεν θέλω ούτε να το συζητήσω. Με εκνευρίζει που οι πάντες, άνθρωποι, οργανώσεις, κτ.λ. κ.τ.λ. θυμούνται για να λυπηθούν και να συμπονέσουν τον συνάνθρωπό τους μια φορά τον χρόνο. Το θεωρώ γελοίο! 

ΒΙΤΤΩΡΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Τίποτα δεν μου προκαλούν και τίποτα δεν περιμένω από αυτές τις μέρες, οπότε δεν έχω και κανένα  ιδιαίτερο συναίσθημα να  σου περιγράψω

Για μένα όλες οι μέρες του χρόνου είναι ίδιες. Έχω συνδέσει όμως τα Χριστούγεννα με το χιόνι και θα μου άρεσε να τα γιορτάζω χιονισμένα. Κάτι που εδώ στην Κρήτη  δυστυχώς δεν έχουμε την χαρά να το βλέπουμε σχεδόν καθόλου.

9 ΤΖΑΝΙΔΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Νοσταλγία για τα παιδικά  μου χρόνια στο χωριό στο χωριό, αυτό μου προκαλούν εμένα τούτες οι μέρες. Κι ήταν ξέρετε κάποιες εντελώς αλλιώτικες μέρες εκείνες οι μέρες των Χριστουγέννων από τις σημερινές και θλίβομαι  επειδή δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να ξαναγυρίσουν. Δεν είχαν καμία σχέση τα Χριστούγεννα πριν μερικές δεκαετίες με τα σημερινά Χριστούγεννα, απολύτως καμία. Τότε όντως ένιωθες να κατακλύζει μέσα του το αληθινό πνεύμα  των Χριστουγέννων, το αληθινό νόημα της γέννησης του Θεανθρώπου. Σήμερα το μόνο που μας κατακλύζει όλο και περισσότερο είναι μια  απαράδεκτη καταναλωτική μανία με αποτέλεσμα  εμείς να φουσκώνουμε συνεχώς από ανάγκες και η τσέπη μας  να αδειάζει  όλο και πιο πολύ από χρήματα.. Τι τα χρειάζεται πια ο κόσμος τόσα πράγματα  που αγοράζει, μήπως είναι δυνατόν το στομάχι του να χωρέσει διαφορετική ποσότητα φαγητού από όση χωρά  όλες τις άλλες μέρες του χρόνου;..  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κεντρική αγορά... κάποτε...Εικόνες

Ας δούμε σε δυο φωτογραφίες πως ήταν η κεντρική αγορά της πόλης μας κάποτε...το έχουμε ξαναδει βέβαια ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ   και ΕΔΩ και ΕΔΩ -αν θέλετ...