Μια εικόνα απ' το χθες που παράπεσε στο σήμερα.

 

Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη 

"Αφού η καημένη η Έβδομη Τέχνη πήγε κατ' ανέμου τι δουλειά έχει τούτο εδώ πέρα;" σκέφτηκα κι ενώ περπατούσα αφηρημένη επανήλθα αντικρίζοντας τη μεγάλη διαφημιστική  προσθήκη έξω απο το παλιά Λούνα Πάρκ και που σίγουρα θα την είχα δει κι άλλες φορές- όπως και πολλοί άλλοι -απλώς δεν θα την είχα προσέξει.

"Κρόνος"... μουρμούρισα κι ευθύς΄ήρθαν στο μυαλό ατέλειωτες κινηματογραφικές στιγμές από θερινά και χειμωνικά σινεμά, τότε που πριν αποφασίσουμε σε ποιον απ' όλους θα πάμε και ποια ταινία θα δούμε περνούσαμε απο κει για να δούμε "¨Οτι προβάλλουν σήμερα οι κινηματογράφοι μας σήμερα"

Σήμερα... πόσο μακρινό  και συνάμα πόσο κοντινό μου φάνηκε αυτό το σήμερα... σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα απο τότε που τα καλοκαίρια μετά την πίτσα ή τον καφέ στις Τρεις Καμάρες περνούσαμε εξω απο το Λούνα Παρκ για να δουμε που θα καταλήξει η παλιοπαρέα...μα και ταυτόχρονα σαν να πέρασαν έτη φωτός απο τη στιγμή που όλα αυτά ισοπεδώθηκαν και μέσα σε σχετικά λίγα χρόνια η ζωή μας παράπεσε  στο χειρότερο ακριβώς όπως παράπεσε και η συγκεκριμένη εικόνα που μάλλον ξέχασαν να την κατεδαφίσουν κι αυτή κι απόμεινε εκεί σαν ένα ίχνος που λίγοι μπορεί να το διακρίνουν...

Αστόρια, Κρόνος, Απόλλωνας, Ντορέ, Ηλέκτρα, Γαλαξίας, Ρομάντικα,  Νέο Στάδιο, σ' όλα αυτά τα σινεμά ταξίδεψα για όσο  τραβούσα τις φωτογραφίες μα βιάστηκα να επανέλθω μην περάσει απο δίπλα μου κανένας με covid κι έχω παρατράγουδα...