Ασπρόμαυρο και στα γαλλικά, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει μία εικόνα της εποχής στην Κρήτη, πριν τον πόλεμο.
Το καΐκι πλησιάζει το νησί και οι λεπροί κοιτούν το φακό, με εμφανή τα σημάδια της ασθένειας στα πρόσωπά τους.
Πρόκειται για εικόνες από το νησί των λεπρών, ασπρόμαυρες εικόνες που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη μακρινή εποχή όταν οι κάτοικοι του νησιού ήταν καταδικασμένοι στην απομόνωση και έβλεπαν μόνο στην αντίπερα όχθη «ίχνη» άλλων πολιτισμών, αφού είχαν δημιουργήσει έναν δικό τους μικρόκοσμο.
Στα πλάνα διακρίνονται οι κάτοικοι του νησιού με σημαδεμένα πρόσωπα, ο καθένας να κουβαλά τη δική του ιστορία φορτωμένη με την πίκρα του αποχωρισμού, τον πόνο της ασθένειας και την ελπίδα της λύτρωσης.
Και η ελπίδα ήρθε το 1957 όταν η Σπιναλόγκα εγκαταλείφτηκε για πάντα από τους λεπρούς καθώς άρχισε η ίαση τους.
Το νησί θα γίνει ακόμη πιο γνωστό μέσα από το ομώνυμο βιβλίο και την τηλεοπτική σειρά, ενώ το θαυμάζουν πλέον μόνο επισκέπτες καθώς – παρά την ιστορία που το σημάδεψε – είναι απαράμιλλης ομορφιάς
Το νησί θα γίνει ακόμη πιο γνωστό μέσα από το ομώνυμο βιβλίο και την τηλεοπτική σειρά, ενώ το θαυμάζουν πλέον μόνο επισκέπτες καθώς – παρά την ιστορία που το σημάδεψε – είναι απαράμιλλης ομορφιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου