«Η τελευταία λέξη είναι της μοίρας» της Μαρίας Κατσούπη

Γράφει η Βασιλική Μολφέση

Αξιόλογο και καλογραμμένο είναι το μυθιστόρημα της Μαρίας Κατσούπη με τίτλο «Η τελευταία λέξη είναι της μοίρας».

Ένα υπέροχο βιβλίο με γρήγορη ροή , πολλά γεγονότα και μια θαυμάσια πλοκή για την αγάπη, τον έρωτα, την προδοσία, την εκδίκηση και τη λύτρωση. Προτρέπει τον αναγνώστη να σκεφτεί τις ανθρώπινες σχέσεις και πόσο κανείς γνωρίζει τον σύντροφό του, τον αδερφό του, το γείτονά του. Πόσους χαρακτήρες έχει ο άνθρωπος, πόσα πραγματικά δείχνει και πόσα κρύβει. Πόσα μπορεί να θυσιάσει μπροστά στο εύκολο χρήμα χωρίς συνείδηση, αξίες και ιδανικά, άνθρωποι ταπεινά μεγαλωμένοι, με αχαριστία , απληστία και εκμετάλλευση συναισθημάτων με σκοπό το χρήμα. Και πως τα χρήματα «εξαγοράζουν συνειδήσεις , διώχνουν ενοχές και στρώνουν ένα παχύ χαλί για να μπαίνουν από κάτω όλα τα κακά». Πόσο μια στιγμή φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή του ανθρώπου και πόσο αδύναμος είναι μπροστά στη μοίρα και στα γραμμένα της. Πόσο η ρουτίνα απορροφά τον άνθρωπο και ξεχνάει να απολαύσει τη φύση, να την χαϊδέψει με τα μάτια του. «Ξεχνά πως είμαστε όλοι φιλοξενούμενοι σε αυτή τη γη και ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για το τι θα αφήσει στο πέρασμά του». «Σε αυτή τη ζούγκλα της ζωής το πιο άγριο θηρίο βγήκε ο άνθρωπος. Και του έδωσε τη λογική ο Θεός για να αναλάβει μόνος την ευθύνη για τη ζωή του». Υπέροχες και παραστατικότατες είναι οι περιγραφές της συγγραφέως για τη φύση, ιδιαίτερα της Μάνης που μπορεί κανείς «να δει το γαλάζιο φόρεμα της θάλασσας, τη μια ήρεμο σαν λάδι και τη άλλη αφρισμένο και φουρτουνιασμένο να χτυπιέται πάνω στα βράχια που αντέχουν τα χτυπήματα χιλιάδες χρόνια». Τα σοκάκια της με τα όμορφα σπίτια, τα κυκλωμένα από πέτρινες μάντρες και όμορφους κήπους. Ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίο όπου η ηρωίδα ζει την αγάπη, τον έρωτα, την πίκρα, την προδοσία, την απάτη, το θυμό φτάνοντας στην αδιαφορία και τότε «ελευθερώνεται η ψυχή και προχωράει παρακάτω πιο προσεχτική, πιο ώριμη» κι αυτός ο καταραμένος χρόνος δεν γυρίζει πίσω να διορθώσει λάθη και συμπεριφορές.